Corona-proof

Na het Skypen, Zoomen & Teamsen nu weer 'gewoon' live vanaf de Boschstraat. Conform de richtlijnen van het RIVM geen hand en op afstand, maar wel de hartelijkheid en aandacht. Zowel voor assessments als ook voor de coachingsgesprekken. Wees welkom ! 

Onkwetsbaar

Daar waar je je soms overgeleverd kan voelen aan je eigen gevoeligheid, doemt ook wel eens het verlangen op naar een soort onaangedaanheid. Zou het me maar niet zo raken, dan had ik er minder last van. Elke HSP-er zal zo nu en dan stoeien met het idee dat je op momenten zo overduidelijk wordt teruggeworpen op jezelf. Dat je je beperkt voelt, even pas op de plaats moet maken en tijd nodig hebt om weer in balans te komen.

Het is het moment waarop de één een boek pakt van Epictetus, om zijn stoïcijnse vaardigheden weer eens op te poetsen, gaat een ander de natuur in en weer een ander oefent in stilte zijn buikademhaling. Allemaal bedoeld om te herstellen om weer in verbinding te kunnen komen met de ander. En dat idee ontroert. Want waar het aan de buitenkant een louter ik-gerichte investering lijkt, is het tegendeel waar. Er wordt gewerkt om in verbinding weer goud waard te zijn.

Echter, de gemiddelde leek ziet enkel het aangedane, het gekwetste, het geraakte. Het waarom vraagt al wat meer kennis en inzicht, want het doel van het uit-balans zijn is feitelijk slechts een aanloopje om opnieuw zoveel liefde te komen geven. De HSP-er bulkt dan namelijk van consideratie en empathie en kan van daaruit ook nog eens zoveel meer bereiken.

Een typisch voorbeeld hiervan zagen we de afgelopen maand bij het noodgedwongen vertrek van de minister voor Volksgezondheid Bruno Bruins. De commentaren waren zwart-wit; of men zag hem als een zwakke broeder, omdat hij letterlijk omviel en hem toedichtte dat hij geen uitstraling had, of men zag kwalificeerde hem als sterk, omdat hij het aandurfde om op inhoud te discussiëren, geen politiek gewin na te streven en in debat zijn standpunt durfde bij te stellen.

Punt is, wil je het zwak of sterk noemen, dan beperk je je eigen bril. Dit normenkader wordt gevoed en getraind vanuit de wil of overtuiging onkwetsbaar te moeten zijn. Dat ontspruit in een weinig doordachte opvoeding en op menig assertiviteitscursus. HSP-ers weten wel beter, of beter, voelen wel beter. En laten we dan eerlijk zijn, zij die dat gevoel missen, of parkeren, of uitschakelen, zijn eigenlijk de echt kwetsbaren.  

Zo is assessment bedoeld !

Klassiek assessment, een dagje door de molen worden gehaald om te laten beoordelen of je past in een vooraf bedacht plaatje. Zo gaat het vaak, maar gelukkig niet altijd. Een afwijkend en inspirerend verhaal.

Stel, je hebt 2 hele waardevolle krachten in huis die beide voor een interne functie gaan. Vervolgens geven de assessments een genuanceerd beeld over de aanwezige competenties van beide kandidaten. Wil je ze dan beide behouden en gemotiveerd houden, dan maak je soms andere keuzes.

Exact zo ging het onlangs bij Maastricht Marketing. Directeur Leontien Mees vertelt: "De uitkomsten van de assessments waren ergens wel verrassend te noemen. Het maakte dat ik toch iets anders naar de individuen ging kijken en beter zag wat ze nodig hadden voor de volgende stap in hun loopbaan. 

Samen met de RvT hebben we vervolgens besloten om de functie op te knippen om de kwaliteiten van beide medewerkers tot zijn recht te laten komen. Daarbij hebben we ook gekeken naar hun ontwikkelingsperspectief, zodat de motivatie hoog blijft. Nadat we ze dit hebben medegedeeld waren ze ook nog eens beide verheugd."

En zo geschiedde, het plaatje werd achteraf dus aangepast. Omdat niet het plaatje telt, maar de unieke kwaliteiten van je mensen! Dit is wat, de vaak iets te vlot gebezigde oneliner, 'de mens centraal' in de praktijk echt kan betekenen.

Toegevoegde waarde van het assessment werd door de kandidaten vooral ervaren door het intensieve en interactieve rollenspel. Leuk om te doen, leerzaam en zeer zinvol.

Al met al, hulde voor Maastricht Marketing die hebben laten zien wat het betekent om daadwerkelijk vanuit de mens te denken, naar groei en ontwikkeling te kijken en het organisatiemodel daaraan aan te passen. Was er lef voor nodig? Was het moedig? "Nee", aldus Leontien, "het was gewoon een logisch gevolg."