Zolang je slaap voldoende herstel oplevert en je in de ochtend fit wakker wordt ben je lichamelijk uitgerust. Ook het kunnen omgaan met normale tegenslagen (veerkracht ervaren) en het helder kunnen denken, plannen maken en uitvoeren zijn signalen van een gezonde balans van in- en ontspanning.
Merk je dat je wat lastiger uit bed komt, humeurig bent en een opgejaagd gevoel ervaart dan zijn dat signalen van vermoeidheid. Je hebt minder overzicht en het is nu zaak om voldoende rustmomenten in te bouwen om herstel (van een of enkele dagen) een kans te geven.
Want er is een geleidelijke overgang naar overbelasting, waarbij normale rust en slaap niet meer voldoende zijn. En je het gevoel hebt dat alles wat erbij komt teveel is, stressklachten. Je hebt een vermoeid hoofd en je hebt lijstjes nodig om alles bij te houden. Ook zeg je geregeld dingen af, die bij een uitgerust gemoed juist energie opleveren. Ook veel op de ander schuiven of juist hard solistisch doorwerken zijn signalen van overbelasting.
Het herstel kan nu nu al weken gaan duren. Even stoppen met werken, maar ook weer vlot beginnen met werk op een aangepaste intensiteit. Ook minder vaak sporten om lichamelijk herstel mogelijk te maken. Powernap kan helpen :-)
Ter voorkoming van de volgende fase, namelijk overspannenheid. Waarbij slaapproblemen chronisch worden en de motor maar moeizaam aangaat in de ochtend. Het zondagavond-gevoel, je ervaart spanning voor de komende werkweek. Je houding wordt negatiever, raakt meer in jezelf gekeerd en echt contact of samenwerking wordt lastig. Alles wordt 'moeten', de behoefte aan rust neemt sterk toe.
De stap naar een echte burn-out is nu slechts nog een kleine, als je onvoldoende herstel, van 1 of enkele maanden, kan nemen. Waarbij je levenstempo echt omlaag gaat.
Het gevoel van uitputting of extreme vermoeidheid. Simpele dingen zijn al te veel. Je raakt somber en lusteloos en ziet geen uitweg meer. Je hebt mogelijk angst om weer aan het werk te gaan, anderen te spreken. Allerlei cognitieve operaties zijn onuitvoerbaar, je organiserend vermogen is slecht. Je denken gaat alle kanten op en je neemt mentaal afstand van de 'uitputtingsbron'. Je hebt nergens zin in, het lukt je niet en je wil het niet. Voelt incompetentie.
