Olifantshuid

"Als ik een olifantshuid krijg, ga ik juist een zalfje smeren."

Veel gelezen de afgelopen weken, over de olifantshuid. Of je nu een giraf bent of een mier, steevast staat er bij dat je die olifantshuid zou moeten ontwikkelen. En het is ook een hele sterke, populaire en natuurlijk stoere benadering van hoe we beter met elkaar zouden kunnen omgaan. Als iedereen nou even wat meer tegen een stootje kan, dan valt het allemaal wel mee en kunnen we verder. 

Blijkbaar, telkenmale dit woord, zijn we kwetsbaarder dan dat we willen doen geloven. Blijkbaar bouwen we vaak onbewust aan een cultuur die na jaren onwerkbaar wordt. De rationalisaties achteraf zijn dan het pijnlijke bewijs dat we onvoldoende in staat zijn gebleken om vanuit onze eigen natuur te functioneren. 

Geen pleidooi voor een lagere lat, geenszins, maar wel om eens wat vaker stil te staan bij hoe we de dingen doen. Verstilling is vaak naar binnen gericht, zoekt antwoorden in het menszijn. Daar leren we onszelf ‘raakbaar’ te houden. En dat is goed voor je zachte huidje.